چگونه با ديگران مودبانه صحبت كنيم
مودبانه صحبت كردن سبب مي شود كه ما يك فرد محترم، با شخصيت و با ادب شناخته بشويم.
خيلي از اشخاص تصور مي كنند كه مودبانه صحبت كردن يعني اين كه ما بايد اتوكشيده يا خيلي رسمي صحبت كنيم ، ولي حقيقت اينگونه نيست. ما مي توانيم خيلي خودماني و صميمي صحبت كنيم ولي در صحبت هاي خودمان از لحن و جملات مودبانه استفاده كنيم.
نقطه مقابل مودبانه صحبت كردن اين است كه ما بخواهيم خيلي لاتي و به دور از ادب با افراد ديگر صحبت كنيم.
افرادي كه به اين سبك صحبت مي كنند معمولاً مي گويند كه “مودبانه صحبت كردن واسه بچه سوسولاست و ما بچه سوسول نيستيم”.
به هرحال اين طرز فكر اين افراد است و من به طرز فكرشان احترام مي گذارم، زيرا قرار نيست همه ما مثل هم فكر كنيم. اين تضاد ها هستند كه سبب مي شود چيزي خوب بنظر برسد يا بد.
يكي از عالمان بزرگ علم بلاغت جمله بسيار اساسي و قدرتمندي دارد كه من هميشه بسيار از آن استفاده مي كنم. مي گويد آراستن سخن به صرف لفظ به مانند آراستن خوكي است به زيور آلات گران قدر و گران بها. يعني چه؟ يعني درصورتي كه كسي تصميم داشته باشد كه پيش از اينكه در خصوص محتوا بينديشد و فكر كند و محتوا را زيبا، مودبانه، ممتاز و متمايز كند، صرفا از يكسري واژه و لفظ و كلمه براي نشان دادن ادب در سخنراني و مودبانه سخن گفتن استفاده كند ، مثل اين است كه خوكي را كه يك حيوان زشت و كريه است را با استفاده از زيورآلات تزيين كند و بزكش كند.
مودبانه , مودبانه حرف زدن , استفاده از كلمات مودبانهجملات مودبانه
گوش دادن به صحبت هاي طرف مقابل
اگر مي خواهيم مودبانه صحبت كنيم يكي از الزاماتش اين است كه يك شنونده خوب باشيم و به سخنان طرف مقابل مؤثر گوش بدهيم.
به هرحال در مكالمه هاي روزانه قرار نيست ما متكلم الوحده باشيم، يعني قرار نيست تنها ما صحبت كنيم.پس بخشي از مكالمه صرف گوش دادن خواهد شد. معمولاً خيلي از افراد مهارت خوب گوش دادن را ندارند، در واقع كسي نبوده كه از بچگي به ما اين آموزش ها را بدهد.
احتمالا براي شما هم پيش آمده كه در حال صحبت كردن باشيد اما طرف مقابل شما اصلاً به حرف هايتان گوش نمي دهد و به جاي گوش كردن به شما سرش در موبايلش گرم است يا به در و ديوار نگاه مي كند.
اين نوع رفتار در موقع صحبت هاي روزانه و يا كاري واقعا ناشايست است و از يك فرد باادب انتظار نمي رود كه چنين رفتاري داشته باشد.
نگاه كردن به طرف مقابل
نگاه كردن به طرف مقابل هم دقيقا مانند گوش دادن مؤثر است.اگر فرد مقابل در حال صحبت است و يا اگر ما در حال صحبت كردن با فرد يا افرادي هستيم مي بايست با طرف مقابل مان يك رابطه چشمي مؤثر برقرار كنيم.در غير اين صورت اين موضوع يك بي احترامي است.
سخني ميتواند مودبانه باشد كه ساده و روان باشد
به اين معني كه من مي خواهم از كسي قدرداني و سپاسگذاري كنم، پيش از اينكه به اين موضوع فكر كنم كه از چه كلمات و واژگاني استفاده كنم كه طرف مقابل متوجه شود كه من قدردان وي هستم. در ابتدا تلاش مي كنم نگرش و نگاه و ذهنم را به مسير و جهتي ببرم كه واقعا مي خواهم قدرداني و تشكر كنم. قصد دارم به وي بفهمانم كه مديون او هستم. مي خواهم به وي بگويم كه واقعا از كار و زحمتي كه در حق من و يا از رفتاري كه براي من انجام داده است، بسيار سپاسگذارم.
عدم رعايت كاربرد صحيح و درست كلمات
بسياري از اشخاص، واژه ها و الفاظي را در سخن و سخنراني خويش بكار مي برند كه از نظر معنايي و نوع كاربرد، نادرست و اشتباه است. اين اشخاص معمولاً اين واژه ها و كلمات را از افراد ديگر شنيده اند و بدون بررسي و تفكر و تامل، به همان صورت آنها را بكار مي برند. به عنوان نمونه توفيق و توفير را به جاي هم استفاده مي كنند؟ به عنوان مثال مي گويند اين دو كار با هم توفيقي ندارند. كلمه درستي كه بايد در اين جمله استفاده شود توفير است نه توفيق. توفيق يعني موفقيت پيدا كردن، يعني وقوف بر چيزي پيدا كردن و توفير يعني تفاوت، يعني تعدد.
ادب بدون احترام معنايي ندارد. احترام به چه معناست؟ مفهوم احترام اين است كه من بين خودم و سايرين فاصله اي را مي شناسم، حرمت و حريمي براي افراد ديگر قائل هستم. پس اگر از نظر ذهني اين حرمت را قائل هستم، هر كاري را انجام نمي دهم و يا هر چيزي را نمي گويم، در نتيجه، سخن من به دل طرف مقابل مي نشيند. پس آن چه از دل برآيد لاجرم بر دل نشيند.
مودبانه , مودبانه حرف زدن , استفاده از كلمات مودبانهچگونگي برخورد مودبانه
اشخاص مودب زياد در مورد خودشان صحبت نمي كنند
يك شخص باادب زياد ازحد درباره خود صحبت نمي كند. چه علتي دارد كه همش در بين دوستان و اشنايان “من من” كنيم.تنها دليلش اين است كه ما يك انسان مغرور و خودشيفته هستيم.
من نمي گويم كه خودمان را دوست نداشته باشيم، منظورم اين است كه اين طور نباشد كه هر جا مي رويم همش از دستاورد ها و خاطره موفقيت هاي خودمان بيان كنيم.
وارد نشدن به حريم خصوصي ديگران
نكته اي كه در اين بين حائز اهميت است اين است كه بسياري از اشخاص گمان مي كنند كه هر چه بيش تر وارد حريم فردي ديگران شوند به اين معناست كه صميميت بيشتري با شخص موردنظر دارند.
در بسياري از موارد تلاش مي كنند با صدا كردن اسم كوچك مخفف شده، بيان كلام و سخن خارج از حيطه ادب، تعريف لطيفه هاي آن چناني و يا از طُرُقِ ديگر كه وارد شدن آنها به خصوصي ترين حريم هاي ارتباطي را به سايرين نشان مي دهد، صميمت خويش را به رخ بكشند. در حاليكه صميميت محصول ادب و احترام است و ادب و احترام به معني رعايت حرمت و حريم فردي ديگران است. اگر ميخواهيد كه باادب بنظر برسيد، به حريم فردي افراد ديگر احترام بگذاريد و هيچوقت وارد آن نشويد.
اشخاص مودب زشت گويي نمي كنند
بد صحبت كردن ، زشت گويي، تندي در گفتار، بدزباني و بي حرمتي ، از آفات كلام به شمار مي آيد. بسياري از دوستي هاي ديرين و روابط صميمي، گاهي بخاطر كلامي نسنجيده و اهانت‌اميز و تحقير كننده يا دل ازار، بر هم مي خورد. درصورتي كه پاسخ « هاي»،« هوي» است، جواب سخن مودبانه هم پاسخ احترام آميز است.
مودبانه , مودبانه حرف زدن , استفاده از كلمات مودبانهافراد مودب
اشخاص مودب خجول نيستند
حيا و شرم و حيا نسبت به كارهاي كريه و معصيت، بسي مقدس و عالي است. ولي در خصوص كارهاي برتر و صحبت هاي عالي و سؤال هاي موثر و جواب هاي الزامي، نه بي كس عالي نيست، بلكه بازدارنده خير و باعث محروميت است. ريشه اين خجالت، يا مدل تربيت است، يا حس كوچكي و كم بود است، يا نداشتن تمرين گذشته است، يا هر عامل ديگر. بايد اين مشكل را به نحوي حل كرد. داشتن اعتماد به نفس و دل به دريا نواختن و سد را شكستن، موفقيت هاي بعدي را در پي دارد. مشقت در همان« نوبت نخست» است.
پس، بايد تمرين كرد. هر چند سخت است، ولي با اقدام، آن هراس دروني فرو مي ريزد و تمرين، سبب مي شود كه مثلا حرف زدن در جمع يا سؤال در كلاس يا خواندن متني در يك مراسم يا كنفرانس دادن درحضور افراد ديگر و… براي انسان عادي شود. حرف زدن ، اين كار به ظاهر ساده كه همگي با آن سر و كار داريم، آن هم از صبح تا شب، در خانه و بيرون، با اشنا و نااشنا، براي خويش فوت و فن خاص دارد.
اشخاص مودب پرحرفي نمي كنند
« پرحرفي»، گاهي هم سر از« وراجي» در مي آورد. اگر از پرحرفي ديگران خسته مي شويد، لابد افراد ديگر هم از پرحرفي شما دچار خستگي ميشوند وبه ستوه مي آيند. پس، بايد از تكرار ملال آور و پرحرفي آزار دهنده پرهيز كرد و ظرفيت طرف و اشتياقش را براي شنيدن در نظر گرفت.
اشخاص مودب هيچوقت پشت سر ديگران صحبت نمي كنند
بعضي وقت ها مقاومت در برابر حس غيبت سخت مي شود. در مورد كارهايي كه ديگران كرده اند ، لطمه هايي كه به شما وارد آورده اند، دلخوري هايي كه پيش آمده و … معمولاً در تماس هاي تلفني از اين دست موضوعات مطرح مي شوند.
ولي افراد بسيار باادب مي دانند كه درصورتي كه دربرابر افراد غيبت افراد ديگر را بكنيد آن ها هم فكر مي كنند پشت سر آن ها غيبت آن ها را هم مي كنيد. هنگامي كه كسي جلوي اشخاص باادب غيبت ديگري را بكند آن ها با مغذرت خواهي مجلس را ترك مي كنند. آن ها اصلاً هم نگران اين نيستند كه شخص غيبت كننده با اينكارشان پشت سرشان چه خواهد گفت. سرانجام هر كسي كه غيبت مي كند احترام كسي را ندارد و غيبت همه را مي كند.
درصورتي كه هم واقعا از كسي ناراحت هستيد پيش روي وي مطرح كنيد. اينطور صادقانه هم خواهد بود. اين همان كاري است كه اشخاص باادب مي كنند.
هميشه مودب هستند
آن ها تنها دفعه ي نخست و در ملاقات اول براي گول زدن شما مودب نيستند. اشخاص بسيار مودب هميشه مودب هستند:بخشي از آن هم بدين دليل است كه نمي توانند طور ديگري باشند و بخشي هم به اين دليل كه مي دانند نمي توانند طور ديگري باشند.
گردآوري: بخش روانشناسي بيتوته
برچسب: ،